Tak.
Tak ada harapan.
Tapi sesekali datang rasa.
Mesti letak harapan walaupun sikit.
Aku pergi sana.
Aku tengok kasih yang ada
Kenapa aku tak punya yg sama?
Lebih atau kurang sikit dari tu?
Aku fikir. Aku fikir dalam².
Mungkin ada hikmah. Pujuk diri.
Kenapa adik dapat kakak tak ada?
Aku berdiri disini bersama tanggungjawab.
Juga pegang dgn harapan kalian.
Sekurang² nya hargai kehadiran aku.
Tuesday, February 10, 2015
Hargai
Manners
im sorry.
tapi tak suka la guna barang org tak bagitau. hish.
ada benda penting main lempaq macam tu ja.
you dont know how struggle i am to get that. just have some manners.nak guna,pinjam.mintak kebenaran pahamak?
Saturday, February 7, 2015
Awkward
Bapak.
Anak rasa awkward dekat rumah sedara sendiri.
Pelik.
Macam tak pernah jumpa.
Padahal dulu anak ni paling rapat.
Anak ni paling cakap tanpa henti.
Sunday, February 1, 2015
Mati
Aku sakit.
Malah semakin sakit.
Mati itu pasti.
Dan semakin hari semakin menghampiri.
Semakin aku rasa dewasa , semakin aku hampir dgn mati.
Risau, mcm mana nak tggalkan mereka tanpa airmata?
Macam mana bersedianya aku nak pulang ke atas sana?
Macam mana berani nya aku nak langkah ke alam berbeza?
Macam mana cukupkah bekalan aku nak di bawa bersama?.
Takut.
Aku takut
Subscribe to:
Posts (Atom)